การด้อยค่าของสินทรัพย์ไม่มีตัวตน อาจเกิดจากสาเหตุต่าง ๆ เช่น ภาวการณ์แข่งขันทางการตลาด การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีในการผลิต ความก้าวหน้าทางด้านวิชาการ การเปลี่ยนแปลงทางกระแสสังคม เป็นต้น หลักเกณฑ์ทางการบัญชีเกี่ยวกับการด้อยค่าของสินทรัพย์ไม่มีตัวตนจะเป็นเช่นเดียวกับการด้อยค่าของที่ดิน อาคารและอุปกรณ์ กล่าวคือ สินทรัพย์ไม่มีตัวตนจะเกิดการด้อยค่าเมื่อมีข้อบ่งชี้อย่างแน่ชัดว่าราคาตามบัญชี ( Carrying amount ) ของสินทรัพย์สูงกว่ามูลค่าที่คาดว่าจะได้รับคืน ( Recoverable amount ) ของสินทรัพย์ และกิจการต้องรับรู้ “รายการขาดทุนจากการด้อยค่า” เป็นค่าใช้จ่ายทันทีในงวดนั้น โดย
เดบิต รายการขาดทุนจากการด้อยค่า xx
เครดิต ค่าเผื่อการด้อยค่า xx
หากในเวลาต่อมามูลค่าที่จะได้รับคืนกลับสูงขึ้นกว่าราคาตามบัญชีในขณะนั้นทำให้การด้อยค่าลดลงหรือหมดไป กิจการต้องบันทึกกลับบัญชีรายการขาดทุนจากการด้อยค่าโดยรับรู้เป็นรายได้ในงบกำไรขาดทุน ตามหลักเกณฑ์เดียวกับในเรื่องที่ดิน อาคารและอุปกรณ์ ดังได้กล่าวมาแล้วข้างต้น โดย
เดบิต ค่าเผื่อการด้อยค่า xx
เครดิต รายการกำไรจากการกลับรายการขาดทุนจากการด้อยค่า xx
บทความโดย : https://sites.google.com/