ชีวิตของเราผูกติดกับเวลา เวลาไม่มีวันสิ้นสุด แต่มนุษย์ในมิติของกายภาพมีความจำกัด เริ่มแรกมนุษย์เรียนรู้การนับเวลาเริ่มต้นจากดวงอาทิตย์ตกจนถึงดวงอาทิตย์ขึ้นเป็นหนึ่งวันของโลก นั้นหมายถึงการแยกให้เป็นเวลาที่เรียกว่า “กลางวัน” และ “กลางคืน” ต่อมาได้มีการแบ่งเวลาเป็นปี เดือน สัปดาห์ วัน ชั่วโมง นาที วินาทีและเสี้ยววินาที
เวลาเข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตของเราคือ ชีวิตของเราผูกพันกับการโคจรของโลก การเกิดและการดับของชีวิตถูกนับเป็นวันว่าอายุยืนหรืออายุสั้น อีกทั้งการทำงานของเราก็ถูกกำหนดโดยวันและเวลา
ความจริงที่มนุษย์พึงสังวรและต้องเตือนตนเองเสมอว่าวันดับของชีวิตทางกายภาพ สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเวลาด้วยเหตุต่างๆ กัน ฉะนั้นทุกคนจะต้องทำให้ชีวิตของตนในโลกนี้ไม่ว่าจะยาวหรือสั้นจะต้องทำให้ผลของชีวิตออกมาดีที่สุด ความจริงอีกประการหนึ่งคือ ชีวิตในโลกนี้เราอยู่ไม่นานและเวลาที่น้อยนิดเมื่อเปรียบเทียบกับชีวิตอมตะนิรันดร์นั้นผ่านไปเร็วมากๆ
เราจะต้องทำอย่างไรกับชีวิตเกี่ยวกับสัจธรรมแห่งชีวิตที่ได้กล่าวมาแล้ว ผมมีข้อคิดบางประการที่จะฝากไว้กับท่านผู้อ่าน
• ชีวิตหลังความตายกำลังรออยู่ เวลาที่ใช้กันบนโลกใบนี้ใช้กับสิ่งมีชีวิตชั่วคราว แต่หลัง จากชีวิตทางกายภาพแตกดับ ชีวิตมนุษย์ยังคงดำเนินต่อไปอีกยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด ศาสนาสำคัญๆ ในโลกสอนเหมือนกันหมดว่าชีวิตหลังความตายมีจริง และสอนเหมือนกันว่าแต่ละคนจะต้องรับผลแห่งชีวิตดีหรือชั่วหลังความตาย ส่วนรายละเดียดแต่ละศาสนาอาจสอนต่างกัน ผู้ที่มีความเชื่อเช่นนี้จะระมัดระวังการใช้ชีวิตบนโลกด้วยการสะสมคุณงามความดีไว้ให้มากที่สุด หลีกเลี่ยงการกระทำผิดศีลธรรมอันดีหรือที่เรียกว่า ”ทำบาป”
สำหรับคริสเตียนผู้ที่เชื่อและวางในพระเยซูคริสต์ เขาได้รับความรอดและพ้นจากพระอาชญาในวันพิพากษาโลก แต่เขายังจะต้องยืนให้การเกี่ยวกับชีวิตคริสเตียนของเขา ความรอดเป็นเรื่องพระคุณ ส่วนบำเหน็จรางวัลเป็นเรื่องชองผลแห่งการกระทำ ทุกคนจะได้รับบำเหน็จรางวัลจากพระผู้เป็นเจ้าตามการกระทำของตน
• รู้จักใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาด เราทราบแล้วว่าชีวิตมนุษย์ในโลกทั้งสั้นและผ่านเร็ว ฉะนั้นแต่ละคนจะต้องมีวัตถุประสงค์และเป้าหมายชีวิตที่ชัดเจนและสร้างสรรค์ เราจะต้องบริหารจัดการชีวิตในการใช้เงิน ใช้ความคิด ใช้แรงงาน แต่ละช่วงเวลาให้คุ้มค่าที่สุด สามารถนำความสุขสดชื่นมาสู่ชีวิตไม่ว่าด้านการงาน ครอบครัว ตัวเอง และศาสนกิจที่มีความเกี่ยวข้องอยู่ อย่าพลัดวันประกันพรุ่ง อย่าผลาญชีวิต อย่าปล่อยชีวิตให้ไหลไปตามกระแสแห่งโลกีย์ ขอให้ทุกคนได้ใช้ชีวิตที่ไม่รู้ว่าจะแตกดับเมื่อใดของเราให้เป็นประโยชน์มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุดเพื่อต่อยอดให้กับวันพรุ่งนี้ของชีวิต
บทความโดย : romyenchurch.org
