บางครั้งการที่เราจะเริ่มต้นอะไรใหม่ หรือเริ่มธุรกิจใหม่ การที่เรามีข้อจำกัดบ้างก็ดี จะได้ไม่ฟุ้งเกินไปจนทำให้เราลืมแก่นแท้ของมัน เช่น เมื่อเราจะเริ่มต้นสิ่งใหม่ ความสนใจของเราจะถูกแบ่งไปหลายเรื่อง มีทั้งสิ่งที่เราทำได้ สิ่งที่เราอยากทำ และสิ่งที่เราต้องทำ การที่เราไม่มีทรัพยากรต่างๆ อย่างเหลือเฟือ หรือการที่เรามีข้อจำกัดบ้าง มันก็จะเป็นตัวบังคับให้เราตัดเรื่องฟุ้งๆ ที่ไม่ใช่แก่นของเรื่องออกไปได้
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าอยากเปิดร้านกาแฟหนึ่งร้าน เราอาจจะกังวลไปหลายเรื่อง เช่น ชื่อร้าน เก้าอี้ที่จะนั่ง รูปภาพที่จะแขวนในร้าน สวนบริเวณรอบๆ ร้าน แต่จริงๆ แล้วสิ่งแรกที่เราต้องกังวลคือ เมล็ดกาแฟ เครื่องชงกาแฟ เพราะเรื่องดังกล่าวเป็นแก่นของการขายกาแฟ ส่วนเรื่องที่เหลืออื่นๆ เป็นเรื่องรอง
วิธีการหาแก่นของธุรกิจของเรา คือ ให้ถามตัวเองว่า ถ้าเราตัดส่วนนั้นออกไป เราจะยังขายสิ่งที่เราต้องการได้หรือไม่ ร้านขายกาแฟจะเป็นร้านขายกาแฟไม่ได้ ถ้าไม่มีเมล็ดกาแฟ กับเครื่องทำกาแฟ แต่เราอาจจะไม่มีสวนรอบร้านสวยๆ ได้ อาจจะไม่มีรูปภาพที่ประดับในร้านได้ อาจจะยังไม่มีชื่อร้านก็ยังขายกาแฟได้ หรือเอาแบบเว่อร์ๆ เลยว่าถ้าคุณไม่มีน้ำแข็งคุณยังขายกาแฟร้อนได้เลย แต่คุณจะขายกาแฟไม่ได้เลย ถ้าคุณไม่มีเมล็ดกาแฟและเครื่องทำกาแฟ
ดังนั้นคิดให้ออกว่า แก่นของคุณคืออะไร ส่วนไหนที่สามารถตัดออกได้ ถ้ายังสามารถทำตามที่ตั้งใจได้เมื่อตัดส่วนนั้นออก ก็แสดงว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่แก่นของสิ่งที่คุณจะทำ เมื่อพบแล้วก็ทำสิ่งนั้นให้ดี ทุ่มเทกับสิ่งนั้น จากตัวอย่างควรที่จะไปทุ่มเทเพื่อให้ได้มาซึ่งเมล็ดกาแฟที่ดี เครื่องทำกาแฟที่ดีๆ หน่อย ดังนั้นการที่คุณมีงบประมาณจำกัด ก็อาจจะเป็นข้อดีก็ได้ เพราะคุณก็จะต้องใช้เงินไปในสิ่งที่จำเป็นก่อน หรือทำให้คุณนึกถึงแก่นของที่คุณจะทำก่อน ซึ่งมันก็จะช่วยตัดเรื่องสวน เรื่องรูปภาพสวยๆ ตกแต่งร้านออกไปก่อนโดยปริยาย
คนส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะหลงประเด็นไปให้ความสำคัญกับเครื่องไม้เครื่องมือมากกว่า แทนที่จะคิดว่าจะเอาเครื่องไม้เครื่องมือนั้นไปทำอะไรได้บ้าง ยกตัวอย่างกีฬากอล์ฟ นักกอล์ฟที่เพิ่งหัดเล่นอาจจะมองหาไม้กอล์ฟราคาแพง ที่คิดว่าจะช่วยให้ตีได้ง่าย แต่สิ่งที่สำคัญมันอยู่ที่วงสวิงของคุณเอง ไม่ใช่ไม้กอล์ฟ ถ้าลองเอาไม้กอล์ฟราคาถูกๆ ไปให้ไทเกอร์ วูดส์ ตี เขาก็ยังตีได้ดี หรือเอาไม้กอล์ฟที่แพงที่สุดมาใช้ ถ้าวงสวิงไม่ดีก็ตีไม่ได้อยู่ดี ดังนั้นการที่มีงบประมาณในการซื้อไม้กอล์ฟจำกัด ก็เป็นข้อดีที่เราไม่ต้องไปหมกมุ่นเรื่องไม้กอล์ฟดีๆ แล้วหันมาตั้งหน้าตั้งตาซ้อมวงสวิงให้ดี
ในทางธุรกิจ คนส่วนใหญ่ชอบหมกมุ่นอยู่กับอุปกรณ์ โปรแกรมการทำงานใหม่ๆ ออฟฟิศที่กว้างๆ เฟอร์นิเจอร์ที่สวยๆ และเรื่องจุกจิกอื่นๆ อีกมากมาย แทนที่จะสนใจในสิ่งที่สำคัญจริงๆ คือ การหาลูกค้าและสร้างรายได้ให้กับธุรกิจ โดยสรุปข้อจำกัดด้านทรัพยากรต่างๆ ที่เรามี จริงๆ แล้วมันช่วยบังคับเราให้ทำในเรื่องที่ควรทำ และบังคับให้เราต้องทำเท่าที่มีอย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้น ก่อนที่จะบ่นว่า “ไม่พอ” ลองพยายามสำรวจตัวเองก่อนว่าเราทำอะไรได้มากพอหรือยังจากสิ่งที่เรามีอยู่
บทความโดย : กำพล สุทธิพิเชษฐ์ ผู้อำนวยการฝ่ายอาวุโส ธนาคารกสิกรไทย